موزه هنر مکعبی پکن چین یک پروژه بازسازی محسوب میشود که در داخل حوزه هنری 798، در مُجاورت موزه هنر Pace و موزه هنر مُدرن Minsheng قراردارد که هر دو نیز توسط Pei Zhu در سالهای 2009 و 2016 به طور جداگانه طراحی شدند. موزه هنر مکعبی پکن در سال 2020 توسط استودیوی معماری Zhu-Pei بازسازی شد.
ایده بازسازی موزه هنر مکعبی پکن با مشاهده حساس و عمیق محیط، در یک منطقه خاص آغاز شد تا کارخانههای صنعتی قدیمی تا حد امکان حفظ شوند. بر این اساس، با حضور ساختمانهای جدید بین ساختمانهای قدیمی تنش ایجاد میشد تا با ساختمانهای صنعتی اطراف، مانند موزه هنر Pace، یکدیگر را تکمیل کنند. این چنین بود که داستان معماری زمینه گرا در موزه هنر مکعبی پکن چین آغاز شد.
طراحی موزه هنر مکعبی پکن میراث بافت صنعتی را در پکن دنبال کرده و با اتخاذ یک سری مکعب، برای شکل دادن به مسیری از اَشکال هندسی، آنهم به شکل عامدانه پیش میرود و منطق ساخت و ساز و برنامهریزی حوزه هنری 798 را منعکس میکند. شایان ذکر است که حیاط مرکزی به عنوان یک متغییر جادویی، میدان اصلی که از سه طرف توسط کارخانههای صنعتی احاطه شده است را به یک حیاط مرکزی نسبتا بسته با کمک یک دیوار بتُنی مستقل، تبدیل میکند.
جرثقیل کشویی، یک تیر عظیم فولادی را برای پوشش دیوارهای بتنی از شمال به جنوب میرساند. این پدیده نه تنها میتواند باعث آویزانکردن تاسیسات هنری شود بلکه یک دستگاه کشش مکانیکی نیز محسوب میشود. با توجه به شرایط آب و هوا و زاویه تابش آفتاب، بِرزنتهایی که قوس معکوس دارند را میتوان به دلخواه برای محافظت در برابر سایه و باران باز و بسته کرد. این مکان جایی است که مردم در آن جمع میشوند، مکانی که به عنوان میزبان مراسم افتتاحیه و یا نمایشگاه در فضای باز استفاده میشود. به همین دلیل است که در اغلب بناهای زمینه گرا حضور پُررنگ مردم به شکل محسوس مشاهده میشود.
طراحی موزه هنر مکعبی پکن همچنین ویژگیهای مادی کارخانههای صنعتی در منطقه هنری 798 را نیز به تصویر میکشد. استودیوی معماری Zhu-Pei بتن ریختهشده در محل و آجر قرمز را به عنوان مصالح اصلی در نظر گرفتند و ویژگیهای سازه در بخشهای اتصال و تغییر شکل بین فرم سازه و دیوار جداکننده را برجسته کردند.
بار دیگر، مفهوم طراحی بر اساس ساختار بدون ستون و حرکتکرده در افق در موزه هنر مکعبی پکن به اجرا در آمد و همچنین در اجرای آن ساختار زمین نیز مورد بررسی قرارگرفت. دو سالن نمایشگاهی که به تازگی ساخته شدهاند، ساختار بتُنی با دهانه بلند و بدون ستون را به کار گرفتهاند. یکی تیر منحنی قوسیشکل که از سمت دو طاق مجاور و با نورگیر طبیعی به دیگر جهات، پخش میشود. دیگری تیری با چند آج بتنی که برای انتقال ویژگیهای خود مصالح است.
اگر چه گاهی اوقات در یک اثر معماری تشخیص اصول زمینه گرایی به نظر آسان میآید، اما برای تسلط کامل بر جزییات این سبک، شما را به مطالعه مقاله "همه چیز در مورد زمینه گرایی در معماری" دعوت میکنیم.
Source: Archdaily