ساخت و ساز با تکنیک light straw clay که یک تکنیک پایدار و در حال رشد است و جایگزینی قانعکننده برای روشهای سنتی ارائه میدهد. تکنیک light straw clay یا خاک رُس کاهی سبک، یک سیستم پُرکننده شامل کاه سبک است که به آرامی با خاک رُس پوشانده شده و به صورت موقت یا دائمی، برای عایقکاری و محصورکردن ساختمان استفاده میشود تا دیوارهایی را ایجاد کند که هم در مصرف انرژی کارآمد باشند و هم دوستدار محیط زیست! تکنیک light straw clay توانایی تحمل بار را ندارد اما میتوان آن را با چگالیهای مختلف با دیگر مصالح مخلوط کرد.
این سیستم معماری طبیعی نه تنها از رویکردی کمتاثیر استفاده کرده بلکه از منابع تجدیدپذیر در دسترس بهره میبرد و ردپای کربن مرتبط با مصالح ساختمانی متداول را نیز به حداقل میرساند. نتیجه تکنیک light straw clay سازهای است که تنفس میکند، به طور طبیعی عایق میشود و فضای زندگی سالمتر و پایدارتری را فراهم میکند.
واژه سبک نیز در این تکنیک به دو چیز اشاره دارد: ابتدا مقدار خاک رُس که در حقیقت نسبت به روش سنتی Wattle and Daub کمتر بوده و سپس، وزن مصالح به طور کلی که نتیجه آن مجموعهای بسیار سبک است. جالب است بدانید که نام تکنیک light straw clay برگرفته از ترجمه انگلیسی کلمه آلمانی "leichtlehmbau" است.
تکنیک light straw clay در اروپا به عنوان یک تکنیک مکمل برای تکنیک Wattle and Daub ایجاد شد که از قرن دوازدهم به بعد، فضاهای خالی بین بخشهای مختلف سازه را در خانههای نیمهچوبی پُر میکرد. به گفته رابرت و پائولا لاپورت، کارشناسان برجسته این تکنیک در آمریکای شمالی، تکنیک light straw clay پس از جنگ جهانی دوم در اروپا معرفی شد. نمونههای مُدرنی که رابرت مورد مطالعه قرار داده بود، سیستمهای پُرکننده مانند نمونههای قدیمیتر Wattle and Daub بودند که در آنها مخلوط خاک رُس سبک و کاه، بین یک چارچوب تیرهای عمودی قرار میگرفتند. به منظور پاسخگویی به نیازهای مربوط به حوزه انرژی امروز، این نسخه سبک تر، ضخامت دیوار را دو برابر کرد و با استفاده بیشتر از کاه، چگالی آن را به نصف رساند و در نتیجه عملکرد حرارتی را به شدت افزایش داد.
(فراموش نکنید که ممکن است تکنیک light straw clay را با نامهای متداول دیگری مانند light clay, straw clay ,slip straw و rammed straw نیز بشنوید.)
تکنیک light straw clay با پایداری و سازگاری ذاتی خود، یک همافزایی طبیعی با اصول معماری زمینه گرا پیدا میکند. این روش ساختوساز که از منابع تجدیدپذیر و در دسترس مانند کاه و خاک رُس استفاده میکند، کاملاً با میل به ایجاد سازههایی که هم از نظر زیستمحیطی مسئول هستند و هم نسبت به محیط اطراف خود حساساند، همراستا است. با استفاده از مصالح محلی و تکنیکهای سنتی معماری، تکنیک light straw clay میتواند به طور یکپارچه با بافت یک مکان خاص ادغام شود، میراث فرهنگی را حفظ کند و نمونههایی از بناهای زمینه گرا را ایجاد کند که هم از نظر زیباییشناسی و هم از نظر محیطی هماهنگ باشند. این اتحاد پایداری و زمینه، مسیر جدیدی را برای بیان معماری باز میکند، جایی که ساختمانها نه تنها به سازهها بلکه به بخش جداییناپذیر منظر و جامعه تبدیل میشوند.
(اگر با اصول معماری زمینه گرا آشنایی ندارید، پیشنهاد میکنیم ابتدا مقاله "همه چیز در مورد زمینه گرایی در معماری" را مطالعه کنید.)
Source: Motherearthnews