از گذشتگان شنیده شده که زمانی یک جنگجوی دلیر موراویانی در نبردی کشته شد و خونش در لایههای زمین پارک در میدان Moravian جاری شد. اعتقاد بر این است که رنگ قرمز برگ بعضی از درختان در پاییزِ این پارک، یادآور این افسانه است! اگر پای صحبت اهالی قدیمی شهر بِرنو در کشور چِک بنشینید، میشنوید که درختی در پارک وجود دارد که به درخت «غمگین» معروف شده است. او به تنهایی ایستاده و نظارهگر همیشگی برگهای ریخته شده در اطرافش است، برگهایی که حتی در بهار هم میریزند!
اما سرانجام در سال 2022، گروه معماری Consequence Forma Architects، با تجدید حیات پارک در میدان Moravian، این مکان را به یک مرکز جدید پُر جنب و جوش تبدیل کرد که تعابیر منحصربهفردی از آرامش و کُنش را در مخاطبان این اثر ایجاد میکند و به شدت در تضاد با هیاهو و ترافیک مداوم شهر بِرنو است. پروژه پارک در میدان Moravian رویکردی جامع برای احیای یک فضای عمومی پُر رفت و آمد در مرکز تاریخی بِرنو را نشان میدهد که خواستههای قرن بیست ویکم را برآورده میکند. این نوسازی شامل عناصر زیرساخت آبی-سبز، الزامات پایداری زیست محیطی و تنوع زیستی و ایجاد یک جامعه همگانی که از همهپذیری استقبال میکند.
یک ویژگی متمایز و برجسته پروژه پارک در میدان Moravian، فضای مرکزی آنجاست که فضای عمومی جدیدی را به عرصه شهری بِرنو معرفی میکند. اینجا، محل تجمع، در قلب این پارک محسوب میشود که دارای یک فواره نیز هست که یک آینه آبی یا یک فضای ابریشکلِ مِه آلود را در برابر عابران یا ناظران ایجاد میکند. این عرصه شهری با یک نیمکت عظیم تعریف میشود که حس آرامش را به مکان تزریق کرده و مانند یک حلقه، تجمع آدمها را به آغوش میکِشد. این فضای منحصر به فرد به طور اختصاصی برای عابران پیاده طراحی شدهاست و مفهوم نویی از "آسایش مشترک" را ارائه میدهد. نیمکت با سخاوتمندی تمام، باعث ایجاد حس آزادی میشود، جایی که همه میتوانند دراز بکشند، بنشینند، استراحت کنند و حتی به بازی مشغول شوند. با شروع درخشش اولین تلالو روز، تمامی عرصه مرکزی پارک در میدان Moravian شروع به آغاز زندگی میکند. به نظر میآید اینجا، تعریف معماری زمینه گرا، با لطافت و سبزینگی در هم تنیده است!
میگویند در هر اثر معماری، همیشه چیزی برای دیدن و در جریان بودن وجود دارد. هر کس از کنار فواره مرکزی میگذرد، درگیر حس حرکت خودش از کنار آن میشود، زیرا آب، هر موقعیتی را با انعکاس آینهگونی که از آن میگیرد، بهبود میبخشد. حضور فواره به شدت بر فعالیت در مرکز پارک در میدان Moravian تأثیر میگذارد و همه را به تعامل و بازی، جذب و تشویق میکند. در تابستان، با رونق جریانِ حضور مردم در فضای عمومی، این مکان مملو از کودکان میشود. بزرگسالان نیز، از این پویایی لحظات لذت میبرند. اینجا مکانی برای آرامش و فعالیت، حمام آفتاب و رفع خستگی است. به همین دلیل از نام مستعار «دریای بِرنو» استفاده میکند. فضای جمعی مرکزی، با جنب و جوشی پویا و آرامشی شاعرانه، هسته اصلی پروژه تجدید حیات پارک در میدان Moravian است. جالب اینجاست که این مکان، با تغییر فصلها و حتی در طول روز، این ریتم را تغییر میدهد.
کشف پتانسیل بخش شمالی و گُنجاندن یک کافه و یک زمین بازی کودکان، در ظاهر جدید پارک در میدان Moravian تصمیم بسیار مهمی بود. فضاهایی که قبلاً از آنها استفادهای نمیشد، کاملا به مکانی جذاب و مُشرف به چشمانداز تازهکشفشده شهر با کلیسای سِنت توماس تبدیل شدند. کافه به عنوان رابطی بین پارک و شهر عمل میکند و به شخصیت شهری خیابان کولیشتی پُرترافیک،که به تدریج در حال تبدیلشدن به یک بلوار شهری است، چهره قویتری میبخشد. کافه به همراه تِراس آن، پایان قابل تاملی است برای تفرجگاه دایرهایشکل و سایهداری که در زیر درختان بالغ ایجادشده تا پس از یک گشت و گُذار خاطره بَرانگیز، مردم در این کافه برای استراحت و تعامل جمع شوند. جالب است بدانید که در این کافه، امکانات رفاهی متنوعی برای مشتریان فراهم آمده از جمله فضایی با نام «گوشهای برای سخنرانان»، که در آن گاه به گاه، تئاترهای کوچک حتی از نوع موزیکال و رویدادهای دیگری برگزار میشوند. همچنین زمین بازی کودکان نیز در مجاورت کافه است. کافه به عنوان یک مولد مهم فعالیتهای اجتماعی و جمعی ایفای نقش میکند و کانون پارک در میدان Moravian شده است. به نظر میآید این کافه با تمام تفاوتهایش، مصداق جذابی برای بناهای زمینه گرا باشد.
سقف نسبتا شفاف کافه، درختی را در دل خود دارد که در درون این سقف به رشد خود ادامه میدهد. از روی فونداسیون، یک بیضی هشت متری به سمت بالا میرود، گویی که خورشید توسط سقف کافه به دو بخش تقسیم شدهباشد. بنابراین، نیمی از سازه از بالای صفحه رویی بام دیده میشود. بیضی فولادی صیقلی داستان، در طول روز ناپدید میشود و با غروب خورشید، به لطف حضور نورهای مصنوعی، دوباره ظاهر شده و با ظرافت تمام، محوربصری را از نقطه مرکزی تکمیل میکند. مفاهیمی مثل انعکاس، آغاز و سوالات ریزبینانه دیگری مربوط به مسائل جامعه روز، توسط کلمه نئونی "Budoucnost" به معنای "آینده"، بر روی نمای زنگزده کافه دیدهمیشوند زیرا نما از فولاد مقاوم در برابر تغییرات آب و هوا ساخته شدهاست که به تدریج زنگ میزند! همین اتفاق تضاد تاملبرانگیزی را ایجاد کرده است.
با قدمزدن در اطراف، پوشش گیاهی براساس فصل، تغییر میکند. همچنین گیاهان چندساله و یا جوانههای در حال شکوفهدادن را میتوان دید که منجر به لذتی دوچندان از تماشای پارک در میدان Moravian میشوند. در این مکان، یک زیستگاه محافظتشده توسط گلها، درختچهها و درختان ایجادشده که فضای یکپارچه و غرق در آرامش و امنیت را شکل دادهاست. روشی برای ترسیم مسیرهای اصلی در برفِ تازه با استفاده از تصاویر پهپاد استفاده شد و درحقیقت برای ایجاد ورودیها، یک مسیر بنیادی، شامل یک مسیر اصلی فراخ، اتصالات شعاعی کوچکتر و یک گردشگاه دایرهای که با مسیرهای کوچکِ پوشیده از چمن تکمیل میشوند، ساخته شد.
زیرساخت سبز-آبی که به شبکهای اطلاق میشود که منابع را برای حل چالشهای شهری و اقلیمی، با کمکگرفتن از طبیعت فراهم میکند، در این اثر، نظام حضور آب را به حالت اولیه خود باز گردانده. بر اساس اقدامات الهامگرفته از طبیعت، حفظ آب باران در پارک در میدان Moravian به حداکثر میرسد و به آن اجازه داده میشود که آب به طور ایمن به زمین نفوذ کند و از پوشش گیاهی حمایت بهتری انجام دهد. در طول روزهای گرم، پارک و محیط اطراف آن از یک میکرو اقلیم مطلوب برخوردارند که به خاطر حضور فواره و اَفشانکهای مِه خنککننده آن نیز تقویت میشوند. زیرساخت سبز-آبی یک اقدام اساسی برای انطباق با تغییرات آب و هوایی در مناطق شهری است زیرا به طور سیستماتیک و موثر به پیشگیری از سیل و خشکسالی کمک میکند. در واقع این پارک با اجزای زیرساخت سبز-آبی خود، خدمات اِکوسیستمی را در زمان نوسانات آب و هوایی به شهروندان ارائه میدهد.
تمام سطوح سنگفرششده پارک، شیبدار هستند و آب را به داخل فرورفتگیها و سیستمهای شیاربندی شنی، هدایت میکنند. بخشی از آب باران برای آبیاری بستر دشت سیلابی، درختان کاشتهشده در شن و یا مرز لبه شمالی پارک، استفاده میشود. درختان جدید در بستر شن غنی شده با کُمپوست و اصلاحکنندههای زیستی کاشته میشوند که رطوبت را تا مدتها پس از بارندگی حفظکرده، از هوای درون خاک مراقبت میکند و به توزیع مواد مُغذی میپردازد.
چمنزارهای بزرگتر و بسترهای زیرزمینی به دلیل داشتن سنگریزه در اعماق خود، آب را دریافت و جذب میکنند. در مجموع چمن در این پارک در سه جا حضور دارد: زمین پیکنیک در منطقه مرکزی پارک در میدان Moravian، یک مجموعه از بوتهها و گیاهان در نواحی نیمه سایهدار در زیر درختان و مَرغزارهای شنی اطراف تجهیزات مرتبط با بازی و درزهای پُر از جوانهها در سنگفرش گرانیتی.
جالب است بدانید که داستانهای قدیمی میگویند که در قرن هفدهم، یک زنبوردار، کندوهای خود را در این پارک قرارداد و از آن زمان تا کنون، عسل تولیدشده توسط این زنبورها، دارای خواص درمانی معجزه آسایی بودهاست! به نظر میآید پروژه تجدید حیات پارک در میدان Moravian این فضا را به تاریخ حقیقی خودش که سالها ازآن جدا مانده بود، بازگردانده! جایی که روح زندگی در همه ابعاد جاریست!
(برای درک تفاوتهای اصول زمینه گرایی در پروژههای معماری مَنظر، به شما پیشنهاد میشود مقاله "همه چیز درمورد زمینه گرایی در معماری" را مطالعه کنید!)
Source: Archdaily