اگر بخواهیم به بررسی Stone House در مکزیک بپردازیم، باید داستان را از سایت آغاز کنیم. Casa Piedrah در Brisas Marqués، یک بخش مسکونی که در یکی از شبه جزیرههایی که خلیج سنتی آکاپولکو در ایالت گوئررو را احاطه کرده، واقع شدهاست. مشخصه اساسی این محیط این است که در مجموعهای از سنگهای گرانیتی که قدمت زیادی هم دارند، قرارگرفته که همان سنگها، نوع خاک خلیج را مشخص میکنند. در زمینی به مساحت 1000 متر مربع، واقع در ارتفاع 100 متر بالاتر از سطح دریا و در 300 متری از محدوده دریا.
Taller Gabriela Carrillo معمار مکزیکی Stone House که این بنا را برای پدرش که متخصص زمینشناسی بود طراحی کرد، معتقد است در وهله اول، ما باید تا حد امکان روح صخرهای اثر را حفظ میکردیم. اگر بخواهیم دقیقتر بگوییم یعنی ما با دریایی عظیم از سنگها روبهرو بودیم که بخش اصلی آن دو قطعه بزرگ با قطر بیش از دو متر در مرکز سایت قرار داشتند. در حقیقیت، تبعیت از اصل احترام به مصالح بومی و روح بنا، پای معماری زمینه گرا را به این پرژه بازمیکند. چالش دوم آنها کاستن مقیاس Stone House بود که در توپوگرافیای با بیش از 17 متر اختلاف سطح از پایینترین نقطه آن زمین قرارداشت. تلاش آنها برای یافتن نقطه تعادلی بود که در آن اوج گرفتن دریا نمایان باشد، باد جریان یابد و سنگهای موجود در دل پروژه به زیر ایوان خانه حرکت کنند تا محدودیتهای بین زمین طبیعی و مُداخلات انسانی از بین برود. مُداخلهای که قادر بود مقیاس را تغییردهد و طرحی ساده را حل کند که در آن محدودهای مربعشکل از زمین سنگی و خلیج سادهای از ایوان Stone House آشکار شود. به واسطه این طرح، چهار اتاق طبق یک برنامه یکپارچه در بالاترین سطح خود قرار گرفتند که تقریباً ابتدا بر روی سنگ مرکزی و سپس در توپوگرافی تثبیت شدند تا Stone House به یکی از بناهای زمینه گرا بدل شود.
برای یافتن پیچیدگی Stone House در سیستم منظم و ساده آن نباید جستوجو کنیم. این پیچیدگی در نحوه برخورد طراح با طبیعت سنگها، درختان و خطوطی که نمود خارجی بنا را شکل میدهند، موجود است. اهتمام Taller Gabriela Carrillo برای ایجاد فضاهای جمعی کاملاً باز که فقط برخی عناصر بسته مانند آشپزخانه مرکزی و اتاق تلویزیون به آن افزوده شده، بسیار ستودنی است چرا که همواره تماشا و احترام به صخرهها در خط مقدم طرز فکر او قرار داشتهاست.
در Stone House تلاش مجموعه طراحان و سازندگان بر به حداقل رساندن معماری بوده است تا ساختار فضاها در زمینه و افقهای بینهایت استخر، دریا و جنگل یافت شوند. Stone House فاقد جبهه جلو و پُشت است، اما در عوض به مناظر مختلف با سلسله مراتبی معین رو میگشاید. به آن معنی که طراحی، بخشهای خدماتی، مخازن، انبارها و یک بخش کوچک مستقل را در سطوح مختلف آوردهاست. تراس و فضاهای استراحت به شکلهای متنوعی برای تماشای مناظر و نور خورشید در گفتگویی نزدیک با طبیعت، صخرهها و درختان قرار گرفتهاند. حتی پلکان اصلی نیز محوری است که از تمام سطوح، از پارکینگ تا کف اتاق خواب، در یک خط مستقیم عبور میکند. گاهی اوقات بین دیوارها و با ارتباطی نزدیک و گاهی در تنش با سنگ و فضاها قرار میگیرد. آنچه نتیجه دلخواه را برای تیم طراحی رقم زده است استفاده از معماری خاک و تکنیک خاک کوبیده است که توانسته نه تنها به اجرای برتر معماری زمینه گرا کمک کند بلکه حضور زمینه سایت را در دل اثر به یک شاخصه تبدیل کرده تا ساکنان در هرلحظه از تجربه سکونت، گذشته و حال را احساس کنند.
سیستم ساختاری رواق که به فاصله تنها چند سانتیمتر از سنگ مرکزیست، مکان مسطحی به طول بیش از 12 متر با دو تخته سنگ به ضخامت 20 سانتی متر که وقتی به پایههایش میرسد، بدون تیر یا ستون میانی، دوباره رو به سمت سنگها دارد. این عمل به لطف حضور تیرها، توسط دو دال آخر و دیوارهای جداکننده اتاقها امکانپذیر شدهاست که در عین حال نماهای جنوبی و شمالی را کاملاً از هرگونه عنصر باربر رها میسازد. اینگونه است که جریان باد در همه فضاها حضور دارد تا نیازی به استفاده از سیستمهای مصنوعی نباشد و استفاده از نور و تهویه طبیعی نیز رواج یابد.
بتن رنگی تنها مصالحیست که در Stone House استفاده شده که مخلوط سیمان و ماسه محلیست که با استراتژیهای مختلف در پرداختهای نهایی، تلاش شده تا به عنصری چوب مانند و در دیوارهایی با پوشش شفاف گچکاری شده، کفهای شُسته و غیر لغزنده، با انعکاس نور کم استفاده شود. سطوحی که به خاطر جذب حرارتی پایین، میتوان بدون کفش روی آنها راه رفت.
از آنجایی که این اثر به سادگی اصول زمینه گرایی را در قالب معماری نشان میدهد، پیشنهاد ما به شما مطالعه مقاله "همه چیز در مورد زمینه گرایی در معماری" است تا تصویر دقیقتری از مفاهیم برایتان ساخته شود.
Sources: Archdaily | Architizer