مجموعه مسکونی Tenjincho در نزدیکی یک زیارتگاه مشهور و در لبه فَلاتی در یوشیمای توکیو، ژاپن قرار دارد. در سالهای اخیر، هتلهای متعددی در این منطقه با مجتمعهای آپارتمانی جایگزین شدهاند که نتیجه تغییر سریع شخصیت این منطقه است. البته وجود دو پیچیدگی سایت مذکور، عوامل تاثیرگذاری در طراحی سال 2023 بودهاند. یکی شکل هندسی منطقه تحت طراحی و دیگری شرایط حضور نور که ناشی از ساختمانهای مرتفع اطراف آن است که از سه جهت، این محدوده را فراگرفتهاند!
با پیچیدن یک حجم منحنی به دور یک فضای خالی مرکزی، هر واحد مسکونی، نور، باد و نمای مخصوص به خود را به دست آورد و در نهایت تبعیت از اصول معماری زمینه گرا برای پاسخ به چالشهای این اثر توانست این مجموعه مسکونی را به یکی از بناهای زمینه گرا تبدیل کند.
(اگر هنوز با این اصول به خوبی آشنا نشدهاید، ابتدا مقاله "همه چیز در مورد زمینه گرایی در معماری" را مطالعه کنید.)
از آنجایی که حیاط در مرکز مجموعه مسکونی Tenjincho از میزان نور اندکی بهرهمند بود، در تلاش برای احیای این فضا و استقبال بیشتر از آن، سه استراتژی کلیدی برای افزایش تقاضا برای حضور در فضای باز و بودن در نور، توسط گروه معماری Hiroyuki Ito اجرا شد. ابتدا تعداد راهروهایی که به موازات خطوط حیاط در حرکت بودند را، به حداقل رساندند تا از تشکیل سایه بکاهند. سپس با تبدیل انتهای هر راهرو به یک واحد مسکونی کوچک در دو طبقه، به طور موثر آنها را تقسیم کردند. پس از آن، گروه معماری Hiroyuki Ito شروع به ایجاد دهانههای جانبی رو به حیاط کرد که به عنوان بالکن برای فضاهای مُشاع و مسکونی ایفای نقش کردند. این روزنهها به نور و هوا از جهات مختلف اجازه ورود به حیاط را میدادند. همچنین طراحان یک بافت مناسب برای دیواری به ارتفاع 30 متر انتخاب و اجرا کردند تا استنباط دقیقی از کوچکترین ذرات نور پدید آورند.
در حال حاضر دسترسی به حیاط برای ساکنین مجموعه مسکونی Tenjincho به صورت محدود بوده است. با این حال، با توجه به پیشرفتهای منطقه و طول عمر مورد انتظار این بنا، حیاط به گونهای طراحی شده که در آینده با فعالیتهای پیشنهادی مانند فضای کار، فروشگاه، کافه یا بازار، به یک فضای عمومی تبدیل شود.
قالببندی برای بتُنریزی حیاط مجموعه مسکونی Tenjincho از چوبهای سرو ژاپنی، از پروژه «ایستگاه چوبی» در شهر سامو، چیبا تهیه شد. این کار منجر به حفظ جنگلهای سالم ژاپن با به دست آوردن چوب تُنُککاری شده و بقایای درختان جنگلی از صاحبان جنگلها در نقطهای به نام "ایستگاه چوبی" شد.
در سالهای اخیر صنعت جنگلداری در ژاپن به دلیل شیوع بیماریهای قارچی با مشکلاتی مواجه بوده است که در نتیجه این قارچ، تنهها برای همیشه شیاردار و ضعیف میشوند. به همین دلیل گروه معماری Hiroyuki Ito تلاش کردند در پروژه مجموعه مسکونی Tenjincho سهم کوچکی در حفظ جنگلهای ژاپن داشته باشند. در طول ساخت، کُندهها به قطعات 15 میلیمتری بُرش داده شده و پوست آنها را در یک طرف، نگه داشتند، سپس روی تخته چندلا چسبانده تا قالبها ساخته شوند. این تکنیک این امکان را میداد تا شکلها و خطوط ارگانیک کُندهها در بتُن، ثبت شده و در نتیجه حیاطی ایجاد شود که در آن اثرات متقابل متنوعی از بازی نور و سایه وجود دارد.
آنچه در معماری حیاط مجموعه مسکونی Tenjincho رخ میدهد، بازی ارکان معماری در جهت ایجاد عمق در این فضا است تا مکانی را که شبیه به یک کلیسای ویرانشده است به مکانی تبدیل کنند که ساکنان و بازدیدکنندگان در آن بتوانند استراحت کنند و لذت ببرند.
Source: Archdaily