هدف از طراحی هتل Tiing جذب مردم از دل مسیرهای توریستی فرسوده جنوب بالی به این مکان است. یک استراحتگاه ویژه که ماهرانه در بافت محلی و فرهنگی منطقه غوطهور است!
به دلیل موقعیت قرارگیری، طراحی این بنا در حالی که یک چارچوب مفهومی قوی ارائه میکند عمداً بر مصالح سنتی و تکنیکهای ساخت تکیه دارد. با علم به اینکه استفاده از بتن، روش ساخت و ساز ترجیحی بالی است و البته بامبو که فراوان یافت میشود، شما مجموعهای از دیوارهای بتنی بامبو در محل میبینید که در عین ایجاد یک شرایط خاص بین داخل و خارج بنا، کوهها و دریا را شاعرانه قاببندی میکند.
هدف اصلی این پروژه؛ کار در بافت محلی، تاکید بر تکنیکهای ساخت و ساز، منابع و آب و هوا است. طراحان با توجه به وفور بامبو و همچنین استفاده مرسوم از بتن در منطقه، تصمیم گرفتند بطور کلی با این مواد و مصالح کار کنند. از آنجاییکه در یک آب و هوای گرمسیری، یک روکش تمیز نیاز به تعمیر و نگهداری زیادی دارد، اما در اینجا متریال وارد آب میشود و ویژگی معماری زمینه گرا و مکان را شاخص میکند. اگر به تصاویر این پروژه با دقت تماشا کنید گویی بافت و فرم بامبو به عنوان یک اثر منفی در پتینه بتن، موتیف این پروژه میشود!
شکاف ایجاد شده توسط دیوارهای بتنی به دروازههای محلی بالی که در سراسر جزیره رایج است اشاره میکنند. این دروازهها در واقع توتمها یا اجسامی نمادین هستند که در اقوام بومی بیشتر قارهها کاربردهای آیینی دارند البته با تزیینات فراوان دارند! بُرشی حیرتانگیز در در مسیر سفر برای پالایش جسم و روح به سمت آینده...!
از نظر معماری، این دیوارهای بتنی مانند قیف عمل کرده و به هر اتاق منظرهای برابر و متضاد از کوه و اقیانوس تقدیم میکنند، به این معنی که مهمانان هتل Tiing همیشه در بطن سایت قرار میگیرند. طراحان فکر کردند که جلب توجه مسافران به این شرایط دوگانه؛ به عنوان بخشی از تجربه سفر، بسیار مهم است. (در مقاله صفر تا صد معماری زمینه گرا پیشتر، به توانایی این سبک در ایجاد تجارب خاطره برانگیز اشاره کرده ایم.)
برای رسیدن به هتل Tiing یک سفر 2.5 ساعته پیش رو دارید و باید از میان جادههای پرپیچ و خم و مناظر سرسبز بالی عبور کنید. نکته جالب توجه که معماران به آن پرداختند، ساخت یک استخر حمام عمومی قرمز است که در واقع بهعنوان نقطه مقابل رنگ سبز که در همه جا وجود دارد، عمل میکند! این بخش تا حدی در سکانس ورودی پنهان است، اما به عنوان یک لحظه دراماتیک انرژیبخش در تضاد بالا با جنگل سرسبز عمل میکند.
توجه طراحان به ارتفاع سایت و نحوه لایهبندی آب استخر و اقیانوس در برابر افق، قابل تحسین است. میتوان دوباره تاکید کرد که این پروژه، پاداشی برای افراد شجاع، جسور و بیباک است. هر فضا دارای یک چاه نور است که ساکنین را از تاریکی این فضای منزوی به آسمان متصل میکند! محافظت شده و پنهان! یک خوشامدگویی همراه با غافلگیری در فضایی که به پناهگاه تبدیل میشود. همانند بسیاری از بناهای زمینه گرا اینجا مکانی است برای آرامش و اتصال مجدد به خود و طبیعت!