خانه فلفل قرمز قطعه‌ای اسرارآمیز در پوشش گیاهی

خانه فلفل قرمز یک اقامتگاه خصوصی متفاوت است که صاحب آن فرناندو تورس می‌خواست در عین دوری از شهر، با آن ارتباطی مشترک نیز داشته باشد.

خانه فلفل قرمز و معماری ارگانیک

او دوستدار طبیعت و علاقه‌مند به معماری بود که با ترکیب این دو موضوع، فرصتی برای ایجاد شکلی از معماری ارگانیک فراهم آمد که تعادلی بین صنایع دستی سنتی و الزامات مدرن شکل بگیرد. فرناندو تورس می‌خواست تا حد امکان، فرآیند طراحی طوری انجام شود که جنگل و در واقع طبیعت، حفظ شود. جالب است بدانید فرناندو از ناحیه زانو مشکل داشت، به این معنی که خانه باید در یک طبقه، طراحی میشُد!

هماهنگی با محیط اطراف

این قطعه اسرارآمیز در پوشش گیاهی، غوطه‌ور و در دامنه‌های جنوب شرقی با ساحل، هم‌مرز است. این جنگل عمدتاً با درختان حرا پوشیده شده و فضاهای باز بسیار کمی در بین آنها وجود دارد و میزبان پرندگانی است که هنرمندانه، چهچهه می‌زنند. این ویژگی‌های طبیعی در کنیا، امکان توسعه ساختمانی را فراهم می‌کنند که طراحی آن، هماهنگ با محیط اطراف باشد تا بخشی از معماری زمینه گرا به واقعیت بدل شود.

هدف اصلی: احترام به طبیعت

می‌توان گفت هدف، ساخت خانه‌ای بود که با تاریخ و طبیعت جزیره ادغام شود و گفتگویی از معماری ارگانیک را تشکیل دهد. ایده اصلی، احترام به تمام درختان بزرگ واقع در محل بود و استفاده از آنها برای ایجاد فضاهای باز و بسته یا آفتابی و سایه.این نوع از احترام، همان  اصلی از معماری زمینه گراست که ما پیشتر در مقاله صفر تا صد معماری زمینه گرا به آن پرداخته‌ایم.

استفاده از هنر دست صنعتگران محلی

در معماری سواحیلی سقف ماکوتی به عنوان سازه‌ای موقت بر روی سقف خانه استفاده می‌شود که در این پروژه، چیدمان پراکنده اتاق‌ها را در زیر یک فضای واحد در مقابل آفتاب و باران محافظت می‌کند. استفاده از هنر دست صنعتگران محلی و استفاده از  مواد محلی مانند چوب و سنگ مرجانی این اطمینان را ایجاد کرد که خانه فلفل قرمز همانند بناهای زمینه گرا کمترین تأثیر مخرب را بر محیط زیست داشته باشد.

قبلی

1از19

بعدی