آشنایی با یک پروژه خاص در قلب کوهستان، جایی که برف تنها یک رویداد ساده نیست بلکه یک اتفاق جادوییست! البته این مکان در تمامی فصول سال بخشی از بهشت روی زمین است! با نوسازی و توسعه پناهگاه زلینگر، مدل جدیدی از مهماننوازی متولد شد و به عنوان نمونه خوبی از گردشگری، مسئولانه به مهمانان خدمت میکند. نمونهای جذاب از مداخله بازیابی تاریخی و منظره در بافت کوهستانی مرتفع در ایتالیا تا بار دیگر چهره جدیدی از معماری زمینه گرا را به جهان متنوع آثار معماری هدیه کند.
انبارهای قرن نوزدهمی به عنوان کلبههای کوچک دوباره متولد شدهاند تا جذابیت یک روستای کوهستانی را بازگردانند. میتوان گفت منطقه تایرل جنوبی، با راحتی، کیفیت طراحی بالا و پایداری ترکیب شده است. هدف از طراحی و اجرای این پروژه، بهبود کیفیت و ظرافتهای اقامتی یک سازه قدیمی در قالب یک هتل کوهستانی، بدون تغییر در منظره و بستر و همچنین بهبود تعادل محیطی در عین حفظ ارزشهای زیباییشناختی و پایداری منطقه بوده است. درست به مثابه دیگر آثار معماری زمینه گرا در ایتالیا.
معمار میگوید: در پروژه پناهگاه زلینگر ما همچنین سعی کردیم تا رابطه قوی بین معماری و بافت را که مشخصه همه آثار ماست، نشان دهیم. ما میخواهیم مدلهای جدیدی از زندگی و مهماننوازی را پیشنهاد کنیم که از یک طرف فرمها و مصالح سنتی را بازیابی میکند، از سوی دیگر کیفیت طراحی، سطوح بالای راحتی و پایداری را ارائه میدهد. محیط کوهستان یک سیستم پیچیده و جذاب است که باید آنرا درک کرد و به آن احترام گذاشت. مهم است که ما به فضاها و راههای جدیدی برای مهار محدودیتها و استفاده از بستر کوهستان در مقیاسی انسانی، با طعم راحتی و مهمتر از همه منحصر به فرد بودن، فکر کنیم. (آنچه گفته شد، خلاصهای از مقاله جامع و کامل صفر تا صد معماری زمینه گرا است.)
پروژه پناهگاه زلینگر که در سال 2017 تکمیل شده، فضاهای جدیدی را بدون تغییر در حجمهای موجود، ایجاد کرده و در عین حال به سکونتگاه تاریخی با ویژگی روستای کوچک اولیه بازگشته است. میتوان گفت از طریق راه حلها و متریال انتخاب شده، جادوی آن دوران، هم در احترام به محیط زیست و هم سنت ها، دیده میشود. کلبه زلینگر برای اولین بار در اواسط قرن 19 در ارتفاع 2200 متری، ساخته شد. البته قبلاً توسط هفت انبار و یک کلیسای کوچک احاطه شده بود که به تدریح انبارها با یک ساختمان بزرگ منفرد، جایگزین شدند و به مرور زمان کارکردهای مختلفی نیز پیدا کردند. پناهگاه زلینگر فرصتی شد برای احیای ساختار اصلی و همچنین بازسازی بدنه مرکزی هتل، تخریب انبار سابق و ساخت هفت کلبه جدید که با رعایت طرح اولیه سایت، ترتیب داده شده بودند.
همانند بناهای زمینه گرا هدف طراحان، بازیابی ساختار سنتی مراتع کوهستانی تایرل جنوبی به روشی مُدرن بود که منجر به طراحی کلبههای جدید شد. روکشهای خارجی کلبهها از بلوکهایی از چوب جامد هستند که به نظر میرسد در تناوب فضاهای پُر و خالی، کنار هم چیده شدهاند و به موتیف غالب استقرارِ جدید، تبدیل میشوند. چوب جامد اصطلاحی است که معمولاً برای تمایز بین چوب معمولی و چوب مهندسی شده استفاده میشود و به سازههایی اطلاق میگردد که فضای خالی ندارند. محصولات چوبی مهندسی شده با چسباندن رشتههای چوبی، الیاف یا روکشها با چسب برای تشکیل یک ماده کامپوزیت تولید میشوند. نتیجهای که حاصل شده با الهام از ساختار انبارهای باستانی، از بازتاب آزاردهنده پنجرههای بزرگ که در بافت کوهستانی نامناسب است، جلوگیری میکند. پنلهای چوبی به گونهای طراحی شدهاند که پنجرههای بزرگ، باز شده و نمایی از مناظر تماشایی کوهستانی ارائه دهند، در حالی که وقتی بسته هستند نور و سایههای خاطرهانگیزی در اتاقها ایجاد شده و به آرامش مهمانان پناهگاه زلینگر کمک میکند.
پایداری، احترام به کوه و تماس مستقیم با طبیعت اصولی هستند که همه انتخابهای طراحی را هدایت کردهاند. به عنوان مثال، در طراحی اتاقهای جدید، استفاده دقیق از فضا برای ارائه سطوح بالایی از راحتی در اندازههای نسبتا کوچک انجام شده است. زوناهای چوبی پُشت بام از مصالح معمولی منطقه تیرول جنوبی استفاده شده است. زونای چوبی قطعات نازک و مخروطی چوبی هستند که عمدتاً برای پوشاندن سقف و دیوار ساختمانها برای محافظت از آنها در برابر آب و هوا استفاده میشود. تمامی مصالح دارای گواهینامه بوده و مجموعه ساختمانها که توسط پالت گرم میشوند، گواهینامه هتل Clima را دریافت کردهاند. حتی تصمیم گرفته شد که مسیرهای اتصال کلبهها و پناهگاه زلینگر را روشن نکنند تا از آلودگی نوری جلوگیری شود! و به مهمانانِ مجهز به فانوس، اجازه داده شود که جذابیت آسمان پُر ستاره را تحسین کنند!
نکته قابل توجه این است که همزمان با نوسازی پناهگاه زلینگر طرحی نیز برای به حداقل رساندن جریان خودروها در منطقهای که در سالهای اخیر شاهد رشد چشمگیر بازدیدکنندگان بوده است، اجرا شده است. در سال 2014 یک قسمت هم با همکاری معماران برای پارک خودروها در نظر گرفته شد تا طبیعت همچنان بکر باقی بماند! داستان این پروژه تنها بازسازی یک ساختمان و ایجاد یک هتل معمولی نیست، بلکه درخشش معماری در بستری است پوشیده از برف، مثل یک کولاک به وسعت تاریخ...!