خانه مادر در حومه غربی پایتخت ویتنام واقع شده است. یک همزیستی ارگانیک با طبیعت در حالیکه شیب زمین به تدریج به سمت دریاچه پیش میرود و چشم اندازهای وسیع و زیبا متولد میشوند. سقف کاهگلی که در زیر درختان جک فروت و گریپ فروت پنهان شده و به سمت دریاچه امتداد پیدا میکند و دوشادوش شاخهها و به صورت موجدار با جریان رودخانه ادامه مییابد تا چهره دیگری از معماری زمینه گرا بار دیگر دیده شود.
طبقه همکف با توجه به توپوگرافی کمی شیب دارد، از این رو مادر سالخورده میتواند در روزهای بارانی یا آفتابی در داخل خانه راه برود و ورزش کند. در حالی که از زهکشی طبیعی سطح، اطمینان حاصل کرده و از رطوبت به وجود آمده توسط موریانهها، جلوگیری میکند.
این طرح به پوشش گیاهی محلی و زمین موجود، پایبند است. جایی که انسانها با موجودات زنده و گیاهان، در کنار هم زندگی میکنند. آجرهای خشتی از زمین سایت ساخته شدند و به نوعی نقش عایق را ایفا میکنند. سقف کاهگلی با گستره وسیع خود باعث ایجاد تخلخل برای عایق صدا، کنترل موثر تشعشعات خورشیدی، محافظت در برابر باران و ایجاد سایه میگردد. (این هارمونی بینظیر اگرچه از اصول اولیه این شاخه از معماریست، اما برای شناخت ابعاد آن بهتر است ابتدا مقاله همه چیز در مورد زمینه گرایی در معماری را مطالعه کنید.)
اگر به تصاویر بنا دقت کنید، درمییابید که هر فضایی در خانه، تجربه جالب و متفاوتی را ارائه میدهد. راهرو هماهنگ با شکل خانه بصورت منحنی است و تمام فضاهای کاربردی را به هم متصل میکند، مانند بازوهای مادری که فرزندان خود را در آغوش گرفته است.
کافیست خود را در اتاقهای رو به دریاچه تصور کنید، هوای تازه و زیبایی تمام ناشدنی جریان آب! این خانه فضایی دنج و دوستانه دارد که به طرز هنرمندانهای با زمینه، احساسات آشنا و عجیب، مرتبط است. این طرح نمونهای از بناهای زمینه گرا موفق برای معماری معاصر مسکن روستایی است. خانهای که با جو نفس می کشد، تا همیشه!