در مزرعه میشل برگر می‌توانید سبزترین وِرژن خود باشید!

در بخشی از حومه‌ آرام برلین، در میان مراتع سرسبز و در آغوش طبیعت Naundorf, Spreewald، چشم‌اندازی از تجدید و جوان‌سازی به خوبی مشهود است. مزرعه میشل برگر با تعهُدی استوار به احیای زمین‌های کشاورزی و پر‌روش یک اِکوسیستم کُل‌نگر، به عنوان شاهدی نوین بر توانایی نظارتی آگاهانه بر اکوسیستم است. هر جنبه‌ای از این مزرعه با دقت ساخته شده‌ تا اصول بازسازی و به هم‌پیوستگی را در بر‌گیرد. از طراحی بخش‌های مختلف آن گرفته تا نوعِ زراعت مزارع. در Michelberger Farm هر تصمیمی با احترامی عمیق نسبت به زمین و درک ارزش ذاتی آن گرفته شده‌است. با طلوع خورشید، روح معماری زمینه گرا در زمین‌های حاصلخیز آنجا بارور می‌شود تا هدف و جوهره مکان در محیط جاری گردد. آنگونه که پیداست در اولین لحظات ورود به مزرعه میشل برگر با نمونه متفاوت اما شاخصی از بناهای زمینه گرا مواجه می‌‌شویم. در میشل برگر در میان خش‌خش برگ‌ها و سمفونی آواز پرندگان، خالقان این پناهگاه کشاورزی و اقامت کنندگان آن، همگی گِرد هم می‌آیند تا در مأموریت خود برای نه تنها کِشت محصولات، بلکه تدوین میراثی از پایداری و فراوانی برای نسل‌های آینده، متحد ‌شوند.

رویش همیشگی در مزرعه میشل برگر جریان دارد

مزرعه میشل برگر مکانی برای تمام حواس است. جایی که علم تغذیه روند خود را در مسیری رو‌به‌رشد ثبت می‌کند و فرآیند کاشت بَذر تا آخرین لحظات لذت‌بردن از غذاهای با کیفیت بالا، جشن گرفته می‌شود. مجموعه بناهای مزرعه میشل برگر در ارتباط نزدیک با طبیعت و کشاورزی، در سنتی‌ترین و پایدارترین شکل آن طراحی و اجرا شده‌اند. مزرعه میشل برگر یک ساختمان آجری و چوبیست که هر دو ماده به روشی که ما در این مزرعه با غذای خود رفتار می‌کنیم، ساخته و تهیه می‌شوند. برداشت محصول، خروج از زمین، خشک شدن، حرارت دیدن و ترکیب مواد غذایی همگی از شروع تا انتها در یک مکان انجام می‌شوند که سرشار از بافت، رایحه و رنگ‌های هیجان‌انگیز است.
اگر می‌خواهید به بینش کامل‌تری در درک این سبک از معماری دست‌یابید، پیشنهاد ما به شما مطالعه مقاله " همه چیز در مورد زمینه گرایی در معماری"در وبسایت ماست. پس از آن بی‌شک حضور در مزرعه میشل برگر برای شما تبدیل به یک هدف خواهد شد!

در مزرعه میشل برگر معماری، روح را درمان می‌کند

این مزرعه در قرن نوزدهم شامل یک مجموعه 4 بخشی بود که حول یک محوطه داخلی متمرکز شده بودند. این گونه‌شناسی برای منطقه Spreewald، در جنوب برلین معمول است. ساختمان در آن زمان ویرانه‌ای بیش نبود بنابراین آن بنا کاملا تغییر داده‌شد و با ساختمان جدید هتل جایگزین شد. از خرابه‌های قدیمی چند تیر چوبی را باقی نگاه داشتند که در ساختمان جدید تبدیل به مبلمان شد. میزهای بزرگی که در داخل و در فضای باز هستند، این بخشی از ایده حفظ و نگه داری تیم sigurdlarsen_architecture از ابتدا بود. جناح چهارم بازسازی شده مزرعه میشل برگر به قلب جدید این اثر تبدیل شده‌است و مفهوم کیفیت منحصر به فرد غذا را برای گرد هم آوردن مردم، به معنای واقعی کلمه در زیر یک سقف تجسم می‌بخشد. به جای بستن محوطه داخلی با جناح چهارم، نمای شیشه‌ای طبقه همکف، این امکان را ایجاد می‌کند تا منظره‌ای متغییر تشکیل شود و گردشی جذاب در زمین‌های پشت آن، رخ بدهد.

طعم، رنگ و سازه

نمای سنتی آجر قرمز از بیرون به سمت داخل چرخانده شده‌است که از آن دو عنصر آجری بزرگ نیز بیرون زده است: یکی بلوک آشپزخانه را تشکیل می دهد و دیگری فضایی را برای یک شومینه دنج ارائه می‌دهد و از محدوده ساختمان نیز فراتر می‌رود. در طبقه بالا مجموعه‌ای از فضاهای خواب کوچک وجود دارند که تنها ضروری‌ترین عناصر زندگی در حومه شهر را برای میهمانان فراهم می‌کنند: تخت، چراغ و چشم اندازی زیبا به طبیعت. یک پنجره پانوراما که سقف را به دو قسمت تقسیم کرده و منظره‌ای فوق‌العاده از مزارع مُجاور که رو به افق جنگل هستند را ارائه می‌دهد. راهرو درون بالکن، طاقچه‌هایی برای مطالعه یا ثبت ایده‌ها فراهم می‌کند، در حالی که همه چیز مُشرف به اتاق غذاخوری در طبقه پایین است.

سقف برج آجری بالاترین نقطه مزرعه میشل برگر را تشکیل می‌دهد. مانند لانه یک لک‌لک، منظره‌ای 360 درجه را ارائه می‌دهد و در عین حال مکانی خصوصی و دنج را فراهم می‌کند. افزودن چوب‌های تیره و سوخته به آجرها و سقف کاشی‌کاری‌شده قرمز سنتی، در فضای داخلی، بدنه، اصول زیبایی‌ شناسی را به دلیل حضور پالتی از مصالح گرم و تشکیل شده از خاک، تکمیل می‌کند، که ادای احترامی به مفهوم ویژه کشاورزی پایدار مزرعه میشل برگر است. ارتباط نزدیک بین اصول کشاورزی احیا کننده و جوهره هتل، از طریق همکاری فعال سرآشپزها و تیم هتل ایجاد می‌شود. زیرا ارتباط بین جنگل، غذای تازه و آشپزخانه برای هدف والای مزرعه بسیار مهم است. به همین دلیل است که سرآشپزها این فرصت را دارند که از مواد خاصی استفاده کنند که از تامین کنندگان معمولی به راحتی قابل تهیه نیستند.

مزرعه میشل برگر بهشتی برای عاشقان غذا!

به گفته Tom Miceleburger: "ما داریم بهشت خود را می‌کاریم. جنگلی کوچک که پر از خوراکیست. خاکی بارور که آب زیادی را در خود نگه می‌دارد و حیات باکتریایی و قارچی غنی‌ای دارد که تبادل مواد مُغذی بین گیاهان را تنظیم می‌کند. بر این اساس، هر گیاه غنی‌تر می‌شود. بنابراین اینجا حقیقتا یک چرخه احیاکننده شکل‌گرفته زیرا این فرآیند باعث سالم‌تر شدن خاک، گیاهان و مردم می‌شود. اینگونه همه ما برنده ما خواهیم بود.»

اتاق های دنج این اقامتگاه، احتمالاً بخش منحصر به فرد آن هستند. آنها تقریباً مانند سلول‌های یک صومعه، کوچک طراحی شده‌اند. چرا که طراحان بنا می‌خواستند که بیشتر عملکردهای معمول یک اتاق هتل را در فضاهای مشترک ساختمان قرار دهند. خارج از هر اتاق، در راهرو بالکن، میزهایی برای کار پیدا می‌شوند که حریم خصوصی را بهتر تعریف می‌کنند، اما همچنان حس ارتباط با فعالیت‌های طبقه پایین حفظ‌ شده‌است. اتاق‌ها دارای یک تخت دونفره و پنجره‌ها در سطح پایینی دیوارها قرار گرفته‌اند. وقتی وارد اتاق می‌شوید، منظره‌ای را می‌بینید که میدان سبز بیرون را به شکل اختصاصی قاب کرده‌است. همانطور که روی تخت می‌نشینید، افق بالای درختان و آسمان نمایان می‌شود. بنابراین می‌توان‌گفت که تصمیم به کوچک کردن اتاق خواب‌ها، روش گروه sigurdlarsen برای ایجاد حس حضور در یک خانه روستاییست تا یک هتل سنتی!

هر صبح همانطور که به آرامی از خواب بیدار می‌شوید، می‌توانید صدای افراد تیم آشپزخانه را در طبقه پایین بشنوید که صبحانه را آماده می‌کنند، همه غذاها از انواع توت‌ها و محصولات زراعی مزرعه‌ای که از روی تخت خود می‌توانید آن را تماشا کنید، تهیه می‌شوند. به نظر می‌رسد که در خانه بزرگ یکی از دوستانتان در روستایی زیبا در برلین بیدار شده‌اید! رویایی از این زیباتر می‌شناسید؟

قبلی

1از9

بعدی